Gourami-islandIn november 2001 werd ik door Shell uitgenodigd om deel te nemen aan de Shell Gourami Business course en daar zeg je natuurlijk geen nee tegen. Gourami is een fictief, maar realistisch eiland waar je met veertig andere studenten een businessplan moet schrijven voor een Shell vestiging aldaar. Dus in januari, na een gezellige vlucht met 16 andere Nederlandse studenten, landde ik op Malaga Airport in Spanje. Dat was het begin van een fantastische week. Eenmaal bij het hotel aangekomen werden we naar onze kamers begeleid en maakten we kennis met de andere studenten. Die waren afkomstig uit de hele wereld, maar voornamelijk uit Engeland en Amerika. De voertaal werd vanaf toen dus ook Engels.

Kennismaking en indeling in teams

Gourami-2002-Refinery-teamOnder het genot van een prima buffet werd de indeling van de teams bekend gemaakt en kon je kennis maken met je groepsgenoten. Er waren vijf hoofdteams: Exploration and Production (EP) Norht, Central en South, Sales en Marketing en de Refinery. Ik zat in het Refinery team samen met Irfaan Khalid, Simin Ong, Kola Owodunni, Bob Tulleken, Steven Bussemaker, Claudia Escobar en Ilona Razzorenova. Het Vanuit ieder team was er weer een afgevaardigde voor het Finance team, het Human Resources (HR) team en het Health Safety and Environment (HSE) team. Er waren veel chemisch technologen aanwezig, maar ook bijvoorbeeld rechten en bedrijfskundestudenten. Na het eten begon er direct een gezellige borrel in de bar van het hotel. Aangezien iedereen toen nog fris en fit was, zijn we daarna nog naar Porto Banjus geweest, een dorpje in de buurt.

Het begin van het spel

Shell-Gourami-manualsDe volgende ochtend ging het spel echt beginnen. Eerst was er, om de teamgeest te bevorderen een wedstrijd. Hierbij moest je met construx een zo hoog mogelijke toren bouwen die bovendien een glas water een minuut lang moest kunnen houden. Daarna stortten we ons vol goede moed op onze taak: het ontwikkelen van een businessplan voor Shell Gourami voor 2005 tot 2010. Natuurlijk kregen we te maken met de nodige calamiteiten en andere onverwachte gebeurtenissen, zoals een dodelijk ongeluk bij een olie-opslag-depot. Je moet dan snel overleggen, een persbericht versturen, een rapport opstellen en de medewerkers inlichten. Gelukkig zat de welverdiende sports break ook iedere dag in het programma zodat je genoeg tijd had om te gaan hardlopen op het stand, voetballen, volleyballen of lekker zwemmen in het zwembad (helaas was de zee nog net iets te koud). Ondertussen ga je zo op in het spel dat het tot in de late uurtjes doorgaat en dat we naar de bar gedwongen moesten worden door een “computerstoring”.

Fish-bowl meeting

Op vrijdagavond, nadat alle teams hard hadden gewerkt om allerlei scenario’s door te rekenen, werd het tijd om alle informatie te gaan integreren om zo een presentatie te kunnen maken van het businessplan voor de shareholders. Op dit moment was er een data-freeze. Dus kon er geen nieuwe informatie gevonden worden of nieuwe afspraken gemaakt worden. Het verzamelen van de informatie ging met een fish-bowl meeting. Van iedere groep zaten er twee mensen in een kring, samen met twee mentoren en Stuart, de director van Shell Gourami, en twee lege stoelen. Zo werden alle argumenten en scenario’s van de groepen bij elkaar gelegd. Op het moment dat het tweetal het niet wist, maar jij als iemand in het publiek wel, mocht je als “parachute” op een lege stoel gaan zitten en je statement maken, zodat de discussie weer verder kon. Het bleek dat iedereen al zoveel afspraken had gemaakt dat we een investering van 3 miljard nodig hadden, terwijl we maar over 750 miljoen beschikten. Onder sommige afspraken konden we echter niet meer uit. EP-central had met de Sultan een lucratieve gasdeal gesloten, maar die vereiste wel een grote investering. Om het moment dat we dit gentlemen’s agreement zouden breken zouden alle productielicenties ingetrokken worden en konden we de business op het eiland opdoeken. Hetzelfde gold als we de raffinaderij niet zouden uitbereiden en we dus niet aan de lokale vraag konden voldoen. Uiteindelijk waren we er om half drie ’s nachts uit. De minimale investering voor de komende vijf jaar was 1,5 miljard dollar. We besloten de presentatie voor de shareholders zo op te zetten dat we eerst over de kansen en technische aspecten zouden praten en op het laatst over de financiering. Maar toen moest de presentatie nog wel gemaakt worden, met als gevolg dat het voor sommigen zelfs half zes ’s nachts werd.

De eindpresentatie

Op zaterdagochtend moest er nog heel wat gebeuren voordat de definitieve versie van de presentatie af was. Gelukkig hadden we alles net op tijd af voordat om half vier de shareholders kwamen. Dit waren drie CEO’s van Shell met erg veel ervaring in het vak. Halverwege de presentatie begonnen ze te vragen wat al die veelbelovende ontwikkelingen dan wel niet gingen kosten. Doordat ze telkens door werden verwezen naar het einde van de presentatie vroegen ze, toen uiteindelijk de finance sheet kwam, of ze blinddoeken op moesten doen en hoe shockerend het zou zijn. Ondanks de hoge investering (het dubbele van het budget), waren ze wel onder de indruk van de return on investment van 30%. Toen was het spannende moment aangekomen, ze trokken zich twintig minuten terug voor overleg over ons voorstel. Het was voor ons een zeer grote opluchting om vervolgens te horen dat het voorstel goedgekeurd werd. Daarmee werden we de Shell Gourami groep die het hoogste bedrag ooit heeft binnengehaald in de negen jaar dat het spel bestaat.

Het eindfeest

Daarna hadden we dus genoeg reden tot feesten. Na een goede cocktailborrel en een heerlijk buffet begon de discoparty in het hotel. Toen daar om twee uur de bar dicht ging waren we nog lang niet uitgefeest en begaven we ons dus weer naar Porto Banjus. Daar werd tot in de kleine uurtjes doorgefeest, waardoor er slechts twee uurtjes slaap overbleven, aangezien we om negen uur alweer klaar moesten staan om met de bus naar het vliegveld te gaan. Uiteraard moesten sommige mensen om kwart over negen nog wakker gemaakt worden en gingen die geheel (slaap) dronken mee.

Shell-Gourami-group

Gourami fever Nog steeds leefde bij iedereen de Gourami koorts. Zo habben we op 2 maart de eerste reünie was op mijn site een video-impressie te vinden van de week (video is helaas verloren gegaan).